.: november 2018

We hebben het weer gedaan............ (Onno alle credits voor de wederom voortreffelijke organisatie), (voor sommigen) 2100 kilometer op- en neer naar Normandië.

Was er vooraf gerekend op veel wind, regen en kou................. in realiteit was het zonnig, zeer kalm en warm!

Dus we hebben in plaats van een bikkel- een mietjes-tocht gereden.

Nope...... geen bommen en ook geen regen..............

Deze insteek zagen we vervolgens overal terug............. vroeg naar bed......... niet (al) te veel gedronken........... rustig gereden........ geen gekke dingen meegemaakt (op- en naast de weg).......... niemand ondeugend.................. saai eigenlijk.............

Ook voor de altijd aanwezige kruisjeslijst was er geen input (of we moeten heel lullig gaan doen over een motor uit de 'eighties' met de uitlaat links en random startproblemen.................).

Dus wat was deze trip dan wel? Nou..............
gezellig, veel gezien van de 2e wereldoorlog...............
de D-day stranden gezien.......... en Port Churchill............
zowel een Amerikaans als een Duits oorlogskerkhof...............
heerlijk gegeten s'avonds (s'middags was er wel wat op aan te merken) ................
goed geslapen en uiteindelijk .....
in La Suisse Normande (Zwitsers Normandië) ook heel leuk gereden!

Natuurlijk was er ook tijd voor leuke en mooie plaatjes die hieronder zijn te bewonderen;

Jan, Marcel, Onno en Henk-Jan in Monster vlak voor vertrek

De verrassing van de dag.......... Henk-Jan met nagelnieuwe aanwinst

Monster bye...........

Tsjaaa als je die gaat zien op de motor...............

Deze heb je nodig nadat de roze olifant heeft toegeslagen.........

Later die dag Joost en Michel vanuit Den Helder ook op weg

Om hier in oudenaarde te belanden (als je niet beter zou weten.....)

Blijkt toch een hotel met een heerlijke grill en leuke whiskies

Eten en drinken (weer eens) duurder als het slapen...........

i.d.d. bleek deze zwarte angus superieur!!

Leuk binnen grilletje

Wat we ook nog meekregen was de '100-jarige viering' van het einde van la Grande Guerre van 8 tot 11 November..................

van Oudenaarde deels over de snelweg naar de White Cliffs of ....... Normande

Hoe mooi!

Kalkstenen kliffen prachtig ge-erodeert

Kiezels, meeuwen en de zee

Er was op ons gerekend........

Kijk mij eens trots wezen op mijn maand oude bike (maar dat duurde niet lang..........)

Was Henk-Jan een (1) dag in de veronderstelling met de nieuwste PMC motor rond te toeren................... kwam Dirk om de bocht met deze nog nieuwere! (ha!)

1,5 week oude nieuwe aanwinst van Dirk...............

Veel, vet, pittig en ligt lang op de maag............ (locale specialiteit)

Over de Seine (Pont Normande)

naar Honfleur

Prachtig............

Weerzien met Honfleur (20 jaar geleden diverse keren met de boot geweest)

Die rij ik er zo uit...........

Postbode Sijmen...................

Penning-meesteres.............. over FEMINIA gesproken....... mag welles naar de kapper.....

De batterij van Merville was een batterij nabij Merville, aan de kust van Normandië, en was onderdeel van de door Duitsland gebouwde Atlantikwall tijdens de Tweede Wereldoorlog. De Mervillebatterij werd gebouwd vanwege een dreigende geallieerde invasie.

De batterij, die uitkeek op Sword Beach en vier 150 mm kanonnen omvatte, was een grote bedreiging voor de geallieerde landingen in de Sword-sector. De uitschakeling van de batterij was daarom één van de eerste doelen op D-Day.

Juno Beach was één van de vijf landingssectoren op de stranden van Normandië tijdens de geallieerde landing aldaar tijdens de Tweede Wereldoorlog. De sector liep van Saint-Aubin-sur-Mer in het oosten tot La Rivière-Saint-Sauveur en Courseulles-sur-Mer in het westen, en was onderverdeeld in twee secties, die Mike en Nan waren gedoopt. Juno Beach was als landingszone toebedeeld aan de Canadese 3e infanteriedivisie, de Britse 2e pantserbrigade en een eenheid commando's van de Britse Royal Marines. De vijf sectoren hadden voor de operatie de codenamen Juno, Omaha, Utah, Sword, en Gold gekregen.

TUURLIJK..................

La ferme de la Rançonnière est située à Crépon dans le Calvados en Normandie.

.............. (stieren) balletjes ...............

Vis

Haalde de Dirk-index niet....................

(eenden) vlees

locale kaas

lokaal wild

rijke engelse clientele

Elke morgen 08:00u AUFSTEIGEN...... (lijkt wel werk)

Mulberry was de codenaam voor een tweetal kunstmatige havens (Mulberry A en Mulberry B) die onmiddellijk na de landingen bij Normandië op 6 juni 1944, werden aangelegd. De haven bij de Engelse sector werd ook Port Winston (Churchill) genoemd.

Omaha Beach was de geallieerde codenaam en thans ook de lokale naam voor een van de vijf (Utah, Omaha, Gold, Juno en Sword) landingszones voor de invasie van Normandië op 6 juni 1944. Het strand is ongeveer vijf kilometer lang, van Sainte-Honorine tot Vierville-sur-Mer.

Lonely Penguin.........

De Normandy American Cemetery and Memorial is een Amerikaanse militaire begraafplaats en monument ter nagedachtenis aan de Amerikaanse soldaten die sneuvelden bij de landing in Normandië tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Op de begraafplaats liggen 9.387 Amerikaanse soldaten begraven waarvan één soldaat uit de Eerste Wereldoorlog. Op dit kerkhof ligt tevens Generaal Roosevelt begraven, met naast hem zijn broer (gesneuveld in de Eerste Wereldoorlog).

9.387 Amerikaanse soldaten liggen hier begraven.....

Van het mooi gelegen en keurig onderhouden kerkhof van de geallieerde overwinnaars naar het ietwat somberder 21.160 graven tellende kerkhof van onze verliezende vrienden in La Cambe.

Oei......... symboliek.............

Wat doet die nou?.........................

...............kameraden

Na het kerk hoven is het fijn vlees cremeren.......

Utah Beach was de codenaam van het meest westelijke van de stranden die waren uitgekozen om te gebruiken tijdens de landing in Normandië. Utah Beach is gelegen tussen Pouppeville en La Madeleine, aan de oostkust van het schiereiland Cotentin. Het strand was toegewezen aan de Amerikaanse 4e Infanteriedivisie onder leiding van brigadegeneraal Theodore Roosevelt jr., zoon van oud-president Theodore Roosevelt.

IK sta (nu) aan het roer...................

de generaal................

The Longest Day is een Amerikaanse oorlogsfilm uit 1962 over de landing in Normandië. Hoogtepunten zijn de landing van Amerikanen in St. Mère-Ëglise en de overval van Britse eenheden op een strategisch belangrijke brug. Als de dag aanbreekt gaan de geallieerden aan land op de verschillende stranden. Veel aandacht is er voor de landing van Franse vrije troepen bij Ouistreham, de bestorming van de rots van Pointe du Hoc door de Amerikaanse Rangers en de slachting op het strand met de codenaam Omaha, waar de 1e en 29e Amerikaanse infanteriedivisie landden. De film eindigt met een collage van beelden waarin we zien dat de geallieerden de verschillende bruggenhoofden consolideren.