.: juli 2023

Door verslagsjouwer 'Penningmeister';

Op een zonnige zaterdagochtend, om 06:00, begonnen Onno, Marcel, Joost en Henk-Jan aan een episch avontuur: de "Dutch1000" motor tocht.

Deze uitdagende tocht van 1000 kilometer zonder snelwegen moest binnen 24 uur worden volbracht, wat zelfs voor doorgewinterde motorrijders een serieuze uitdaging was. De opwinding en adrenaline stroomde door onze aderen, klaar om deze mijlpaal te overwinnen.

Onder leiding van "TUGSPINDER" als ervaren sleepboot kapitein met drie motoren als een sleeptros achter hem aan, begonnen we aan onze reis.

Het gevoel van kameraadschap en de verbondenheid van deze Penquins zorgde voor een positieve sfeer vanaf het begin van de tocht.

De gezamenlijke passie voor motorrijden en de vastberadenheid om deze intense uitdaging te voltooien, waren voelbaar.

Een strakke planning was cruciaal om binnen de 24 uur te blijven, en het team zorgde ervoor dat ze goed waren voorbereid op de route. Het vermijden van verrassingen onderweg hielp hen hun doel te bereiken.

De sfeer was gemotiveerd en vastberaden, en elke kilometer bracht ons dichter bij de euforie van het voltooien van de Dutch1000.

Ondanks de uitdagingen en vermoeidheid, waren we vastbesloten om veilig te rijden en ongelukken te voorkomen. Gelukkig verliep de hele tocht zonder incidenten, en dit getuigde van ervaring en verantwoordelijkheid als motorrijders.

Helaas had het weer andere plannen, en we werden geconfronteerd met een flinke regenbui. Maar dit kon de vastberadenheid van ons als team niet temperen, we trotseerden de nacht en regen en zetten vastberaden door om ons doel te bereiken.

Het gevoel van kameraadschap groeide nog meer toen we samen door het natte weer reden.

De weg omleidingen die we onderweg tegenkwamen, waren teleurstellend. We moesten meerdere keren terugkeren vanwege “onverwacht”😁 zware weg werkzaamheden, maar dat weerhield ons er niet van om vastberaden te blijven en door te zetten.

Het lichte gevoel van eigenwijsheid zorgde zelfs voor een paar lachbuien onderweg. 😆

Een ander uitdagend aspect van de tocht waren de meer dan een miljoen drempels die we moesten passeren.

Dit was een minder plezierig onderdeel van de reis voor knie en rug , maar we bleven vastberaden en lieten ons niet ontmoedigen.

Na vele uren van intense toewijding, vermoeidheid en adrenaline, volbrachten we de Dutch1000 met succes. Op zondagochtend om 02:15 uur arriveerden we triomfantelijk op het eindpunt. De voldoening en trots die we voelden, waren onbeschrijfelijk.

Nu de tocht achter ons ligt, twijfelen we eraan om het opnieuw te doen. Tenzij, natuurlijk, andere Penquins net zo gepassioneerd zijn om de "Tocht der Tochten" te voltooien.

De vraag rijst dan: wat is het volgende waanzinnige voorstel om onze grenzen nog verder te verleggen?............. de IRON BUTT?......

De Dutch1000 motor tocht was een onvergetelijke ervaring, vol avontuur, camaraderie en doorzettingsvermogen.

Het zal altijd een trotse herinnering zijn voor Onno, Marcel, Joost en Henk-Jan, die samen de uitdaging aangingen en onze motorliefde naar nieuwe hoogten brachten.

Disclaimer; dit blog is ontsproten uit de herinneringen van de auteur en hoeft niet persé de waarheid weer te geven.......

................ en dat was het! Heel mooi weer! Op 2 buitjes na waren we kennelijk deze keer niet als Penguins maar als Goudfazanten onderweg. Beetje geluk hebben kan geen kwaad natuurlijk.

Deze editie waren mee onderweg; Jan

Onno,

Marcel,

Henk-jan,

? doet die.......

Luc (kuch),

Michel,

en Jacob

Voor de meesten was dit -na 9 jaar- een prettig weerzien met het prachtige Schotland.

Ouwe Koningspenguins....... (Old Penguins never die)

Om direct maar met de statistieken te beginnen, 8 dagen - een slordige 3200 kilometer - ~49 uur in het zadel - gemiddelde snelheid 65 km/uur - 1 op 18 (samen ~1250 liter verbrand)......... (waarvan akte).

Elkaar in maanden niet te hebben gezien (zgn. Penguin-winterslaap) was het verzamelen in IJmuiden als vanzelf weer een verrassing........

!#flikkerop

Niet 1, niet 2, maar 3 hagel-nieuwe 'beierse fietsen' aan de start...... (waarvan 1 een 'tijdelijke' overloper).........😖

Het goede weer begon direct vanaf de start......

........met een prachtige zeer rustige overtocht naar Newcastle.

..... en we waren niet de enige op 2 wielen......

Enige 'min'puntje (volgens #flikkeroplatourette) waren de 2 inclusiviteits kenmerken die de ferry aan z'n kont had hangen.....

Newcastle!

Binnen 10 minuten vanaf de boot in Newcastle zat het links rijden er alweer helemaal in (rechts kijken! - links rijden!) en kon de eerste etappe richting Schotland in het reguliere Penguin-tempo worden ingezet.

De dagen die volgden waren (weer) een feest van herkenning........ zowel qua wegen, de routes als de landschappen en natuurlijk de onderlinge interactie tussen de Penguins.......

- 1 Penguin die (bijna) altijd voorop rijd....

- 1 Penguin die altijd ruzie heeft bij het tanken of tolpoortjes....

- 1 Penguin die altijd mee gaat....

- 1 Penguin de baas over de uitgaven....

- 1 Penguin die (ook deze keer weer) fantastiese routes maakt en gave eettenten en hotels regelt.

- 1 Penguin die het meeste weet van beesten en de natuur....

- 1 Penguin die de weg van bakboord naar stuurboord benut....

- 1 Penguin die na al die jaren nog steeds verwonderd kijkt.... (nu ook op een BMW)

- 2 Penguins die kibbelen over de keuze van de wijn....

- 1 Penguin die hard remt in snelle bochten.... (en deze keer ook in langzame)

- 1 Penguin die altijd het eerst moet tanken.... (deze keer wel een andere)

- 1 Penguin die (als onderdeel humor) meestal (een beetje) jokt....

- alle Penguins (met de menukaart in de hand) raden wat de andere Penguins eten....

- vaste Penguins die 'route=route' propageren....

- 1 Penguin die altijd voorstelt het laatste 'lusje' ook nog te rijden....

- alle Penguins zijn gek op zoveel mogelijk bochten sturen, liefst 10 uur per dag...

- alle Penguins zijn gek op lekker eten en drinken....

- 1 Penguin die een opmerkelijke broek draagt....

- geen van de Penguins hebben een budget probleem....

- alle Penguins rijden op recente betrouwbare fietsen....

Het traditionele kruisjes-lijstje hieronder zal e.e.a. dan ook bevestigen;

Ergo een tour zonder noemenswaardige incidenten............ bijna iedereen was (natuurlijk) wel (minstens) 1 keer aan de verkeerde kant van de weg te vinden, waarbij Jacob de kroon spande door aan de verkeerde kant een auto in te halen (ergo links inhalen i.p.v. rechts), maar verder was dat het ook wel zo-een-beetje......

Maffe situaties waren er natuurlijk wel genoeg, zowel op- als naast de weg!

Wat te denken van dit bord?........ Racende paarden die de weg komen oversteken?..... de schrik slaat je om het hart......

Of deze ROADKILL door Onno....... Het arme vogeltje compleet gebraden door de uitlaat (wat voor de achtervolgers een on?aangename geur betekende).

Zwart- i.p.v. Rood-kapje..........

Een nog werkende telefooncel - hebben we gecheckt (veel van deze staan nog in Engeland en Schotland en dienen dan als boekenruil)

Een Engelsman van een jaar of 75, onderweg met de auto en deze slogan (ondertussen voor enige Penguins ook van toepassing 😇).......

Stoppen bij een Golfclub en dan geen balletje mogen slaan.........

Een (1) Penguin die volgens 1-of-andere app...... 45! (duhhh) graden scheef door de bochten reed zonder dat z'n cylinders afbraken......

Onderweg kregen we een teken van leven van onze Duitse Penguin die in Slovenia de paden onveilig maakte 😱

Een knuffeltje met een locale politie-agente.....

Naar de film waarbij de aandacht behoorlijk werd afgeleid.......

Een 'aansteller' die al kuchend voor medelijden zorgde en en-passant de enige 1-persoonskamer met ligbad scoorde........

Formule 1 Monaco - we 'mochten'de start kijken 😊........

Een Penguin die in de rij voor de BAR opgewonden raakte van deze kuiten......

De Plockton Inn, welbekend uit de 2014 tour die net gesloten was op de middag dat wij voorbij kwamen.....

Deze Penguin (duidelijk volledig en totaal in de war) met wel heel merkwaardige kledingstukken.......

Alle Penguins blijken ook te kunnen traplopen (?), enkelen beter dan anderen.....

Opvallend onderweg waren ook de miljoenen schapen* met lammetjes*.....

.... en de in bloei staande Brem, waardoor op veel plekken alles geel kleurde.

* ten aanzien van schapen en lammetjes kregen we van onze zeer assertieve en plat Schots knauwende serveerster uit ons hotel in Uig de volgende tip;

Als er geen hekken langs de weg staan en je rijd een op de weg lopend lammetje dood dan ben je schuldig en moet je de schade betalen......

Staan er wel hekken aan beide kanten van de weg en rij je een lammetje dood dan kan ie mee naar huis..............

Hier het bewijs voor het platte accent van deze dame (geluid aan) 😁

De meest gezellige overnachting was de Clachaig Inn, gesitueerd middenin het walhalla van de Schotse steile wand klimmers. Een soort van Mount Everest basecamp........

Het is er druk, zowel met Midgets* als met Volk. Allemaal hele magere ietwat alternatieve compleet (eng man!) afgetrainde mannen en vrouwen (zelfs Jan kon er niet mee wedijveren).....

Vechten voor een biertje en wat te eten. Zo erg dat we bijna te laat zijn om de laatste steaks te kunnen bestellen en we genoegen moeten nemen met wat er nog wel is.

We raken aan een tafel met 1 van de redelijk maffe klimmers die een mooi verhaal opdist hoe hij deze dag zonder zekerings touwen een steile wand in de buurt had beklommen.

Op een goed moment stelt hij de vraag (en beantwoord deze vervolgens zelf) wat wij dan op deze speciale plek doen............... Hij kijkt ons allemaal eens aan en stelt dan droog;

You guys are obviously no climbers (duhhuh)

Daar had ie natuurlijk wel een punt!

Het word verder (wederom) een mooi feest, samen met (weer) een whisky-proeverijtje en een live-optreden van een lokaal bandje........

*Midgets; echt een probleem in Schotland en bij navraag is dat van midden mei tot eind september....... echt heeeeele kleine Sandfly achtige steekbeestjes, die zelfs door je haar vliegen en vervolgens merkbaar je hoofdhuid terroriseren.......

------------------------------------------

Het leukste (hiiiiiihaaaa!) intermezzo had Onno deze keer voor het laatst bewaard......... geen modderpad, onverharde steile klim of afdaling........ maar een heuse 'RIVER-CROSSING'!

In eerste instantie stonden we op deze plek, maar er waren daar geen vrijwillige Penguins te vinden die het risico op een verzopen motor en nat pak aandurfden (jammer.....).

Algehele consensus was - hier iets te diep en teveel grote keien........

Maar met deze mogelijkheid was ook al rekening gehouden (!), waardoor we iets verderop langs dezelfde rivier bij een crossing kwamen die met beton was gemaakt. Wel glad natuurlijk door algen afzetting, maar gewoon rechtdoor sturend geen echt probleem.

Jullie raden het al....... geef Penguins een sloot en ze gaan LOS!...... Zeker een half uur werd er steeds harder rijdend heen-en-weer gecrosst.

Deze tour was - met de ideale combinatie tussen enerzijds de IJzeren dagelijkse discipline en anderzijds leuke uitstapjes - meer dan prima voor elkaar. De uitstapjes waren onder andere;

- Vuurtorens (Stoer / Neist point)

------------------------------------------

- Whisky stokerijen (Glenfiddich / Dewar)

-------------------------------------------------

geen BOB te bekennen........................

- Smoo Cave (Grot, Durness)

- Meest afgelegen Schotse hotel (Garvault House)

huidige gepensioneerde eigenaar in z'n werkzame leven

80 jaar terug in de tijd........

- Neptune's staircase (sluizen in het Caledonian canal - de verbinding tussen de Noordzee en de Atlantische oceaan)

raises the canal by 19m (62ft) over a quarter of a mile of continuous masonry and takes around 90 minutes for a boat to travel up or down the locks

- Glenelg ferry (draaiplateau pont Skye)

the MV Glenachulish, is the last manually operated turntable ferry in the world

Last-but-not-least................ rijden, rijden, rijden, mooie landschappen, hotelletjes, eten, drinken en na 8 dagen weer tijd om naar huis te gaan............