Verslag - 2020 Corona-tour

Disclaimer; dit blog is ontsproten uit de herinneringen van de auteur en hoeft niet persé de waarheid weer te geven.......

Corona-tour 2020………. Bekaf en blij weer thuis na 8 enerverende dagen............  Van de Zuider- naar de Middellandse zee, met daar tussenin (geschat) 60.000 bochten door het land van Maas en Waal, het Limburgse heuvelland, Ardennen, Luxemburg, Franse alpen van Noord naar Zuid en van Oost naar West en als geweldig mooie uitsmijter de Vercors.  
Onderstaand een beknopt verslag van de belevenissen en random prachtige foto's, welke beslist niet in chronologische volgorde worden weergegeven en een enkele dubbele hoeft ook niet te verbazen ;-)

....... van Zuider- naar

Middellandse zee....................

We hebben rond de 4200 kilometers afgelegd in ongeveer 60 uur in het zadel (voor de rekenaars ~70 Km/U gemiddeld).

Mee waren deze tour; Jacob (Jac), Onno, Luc, Jan, Joost en Michel - ergo een mooie mengelmoes van uiteenlopende karakters, het was in ieder geval nooit saai ;-)

Onno met iets minder kilometers en een iets lager gemiddelde ;-)

Woest lekkere Lunch op dag-0 (nul)

Bij het verzamelpunt tankstation Haarrijn wacht ons behalve blije gezichten (net koeien die na een winter op stal de wei weer in mogen) een verrassing van Ingrid en Onno – Ingrid heeft van allerhande oude stoffen echt prachtige zo goed als professionele mondkapjes genaaid inclusief filter, een mooi tasje en een lief kaartje erin.  Twee keer blij in 5 minuten derhalve!

Boeventuig............... (met dank aan Ingrid)

Voor de ‘puzzelaars’ deze keer direct de kruisjeslijst – en zoals jullie direct uit de onderwerpen kunnen opmaken hebben we een veilige-, gourmandische-, bijna gebeurtenisloze- en geestelijk relaxte tour achter de rug.  Uw correspondent schud normaliter de kruisjeslijst zo uit de mouw.............. maar deze keer moest erover nagedacht worden ;-)  Er werd zelfs geopperd om in 2 groepen te gaan rijden om zo in ieder geval twee kansen op opmerkzame belevingen te hebben..........

3.6 in de wijnpolitie-app en inkoop 21,50

Eigenlijk de enige motorisch mechanische belevenis onderweg gebeurde op dag 1 van Maastricht richting de Alpen.  Michel had die ochtend bij het ontbijt Joost nog even ‘fijntjes’ gewezen op zijn eerste dag de afgelopen 2 voorjaar-tours (kapotte cardan en afgebroken ventiel) en zoals dat gaat........ ‘boontje komt om zijn loontje’.............. de rit binnendoor Luik op maandagochtend was evengoed een drukke, veel verkeer en de rondweg maar 2 banen open in plaats van 4 (te hopen voor de vakantiegangers dat de Belgen deze mega-opknapbeurt binnenkort voor elkaar hebben, anders staat daar permanent een mega-file).  Aan Onno kun je al rijdend ‘aflezen’ dat het hem niet naar de zin gaat ( ) en als er ook nog verkeerd gereden word is de boot helemaal aan – we keren op een raar punt en scheuren weer de andere kant op, waarna de Beamers wel en de KTM’s niet het stoplicht halen.  Terwijl er voor het licht word gewacht ziet Michel een bandenspannings-alarm en loopt zijn achterband in 3 seconden helemaal leeg (!).  Natuurlijk gestopt en....... een Stanley mes blaadje dwars en door de band.  Balen natuurlijk, dat word een nieuwe band zoeken........  Jan doet samen met Luc nog een poging de band te repareren (setje uit 1998) maar die poging strand als een nippeltje afbreekt als het cylindertje word geactiveerd.  Ondertussen heeft Michel een bandenshop gelokaliseerd en gebeld en max. 40 rijdend op de lege achterband door het centrum van Luik naar het opgegeven adres.......  Terwijl we rijden stopt er een Mercedes station met alarmlichten aan voor ons en de man stapt uit.  Hij had gezien dat er een lekke band was en wil ons vooruitrijden naar de bandenboer.  Geweldige mensen die Belgen!  

Wat het nog leuker maakte was de prijs voor een compleet gemonteerde Pirelli band; 142 Euro-tjes – echt een koopie!  Als Jan dit hoort en vervolgens naar het verschil in profiel kijkt tussen zijn achterband en de gemonteerde nieuwe, vraagt hij aan de monteur om naar zijn band te kijken en in te schatten hoeveel kilometer deze nog meegaat........ het antwoord; awel ergens tussen de 1000 en 1500.......  

Jan's voorband na 4200 kilometer (die had in Luik ook beter vervangen kunnen worden -:)

Binnen een minuut staat ook Jan zijn motor op de brug voor nieuw rubber (ergo lekke band voor Jan een mazzeltje anders had op de Col de la Bonette het staal erdoorheen gekomen).

Op de Bonette stond weer een fotograaf met veel te dure tarieven (vandaar de 'gestolen' plaatjes)

Last-minute vlak voor vertrek had Onno nog wat aan de routes moeten sleutelen (omdat iemand van het thuisfront beslist niet naar Italië mocht) en moest Jan last-minute 1 hotel afzeggen, een extra Frans hotel boeken en alle hotel-datums 2 dagen verschuiven omdat in de wandelgangen bekend was geworden dat maandag 15 juni 00.00u zowel de Belgische als de Franse grenzen voor niet noodzakelijk verkeer (eigenlijk waren we dat wel natuurlijk, tenminste erg er aan toe) zouden open gaan.................

Toch nog een beetje spannend kwam zondagavond bij de Franse persconferentie het verlossende........ we gaan open!

En dat hebben we geweten!........  Dagenlang met zeer weinig verkeer (natuurlijk door Covid) geleid door Onno's routes in Garmin of TomTom, door de motorspeeltuin van Frankrijk toeren, Fransen die blij waren dat wij er waren (voor zolang dat duurt tenminste)  - ik denk dat we dit nooit meer zo op deze manier zullen kunnen beleven............

Een gemiddelde dag......... 381 kilometers en meer dan 8 uur IN het zadel.........

Verrassingen (anders dan anders) deze keer (voor uw correspondent in ieder geval) waren de route door het land van Maas- en Waal – wat een prachtig land hebben we toch!  Daar lokaal kwam ook aan het licht dat Luc een grote woning met een nog grotere schuur had gekocht (tenminste daar liet ie het op lijken........), wat hem direct voor de rest van de week een drugsbaron en pillendraaier maakte (de streek staat erom bekend toch?).

Col de la Machine

Historie op de Col de Turini, onderdeel van de Rallye Monte Carlo

De wegen waren zeer goed tot redelijk, best veel nieuw wegdek en ook bovenmatig veel weg werkzaamheden (Route Barree), kennelijk zet de Franse regering wel in op het aan de praat houden van de economie door te investeren in zaken waar iedereen wat aan heeft en waar mensen van aan het werk blijven........  Overigens konden we maar een enkele Route Barree stiekum doorrijden, soms na 10 minuten kletsen door Onno.........., de meeste waren dusdanig Barree dat een D-tour nodig was.......... (meestal goed voorspelt door Luc).

Een andere leuke nieuwigheid was het door middel van wandel- annex grindpaden verbinden van 2 Cols.  De eerste keer verliep perfect, de tweede keer wat minder gelukkig omdat we onderweg Jan en Jacob verloren (kwijt raakten) en toen vervolgens Onno een 2^e ‘Dirkie’ aanstuurde omdat hij de aanblik van het geitenpaadje niet vertrouwde was het feest compleet.........  Enigzins ongerust (stel je voor dat je alleen bovenop een Col op een paadje valt) werd er druk geprobeerd contact te krijgen met Jacob en Jan die naar later bleek ook niet bij elkaar in de buurt waren............  Jacob zag nog kans om te appen dat hij wel op eigen houtje het hotel zou vinden, van Jan geen spoor............  Na lang wachten besloten we maar door the rijden naar de Thé!!! – pauze, waar Jan al lang en breed aan een Cola bleek te zitten.  Heel verhaal natuurlijk (duh), had de route gewoon gevolgd en was dus ook over de kleine Sint Bernard gereden.  Weer op weg naar het hotel sloot ineens ook Jacob weer aan en had Onno alle apen weer in de kooi.

Laatste verrassing (alhoewel een beetje verwacht) waren de Franse Covid-maatregelen (bijna niet) en de Covid-rust die bijna overal overdadig aanwezig was.  Qua Covid waren de Franse regels; 1 meter afstand houden (behalve aan tafel), maximaal 10 man bij elkaar (ook tijdens het eten) en mondkapjes op als dat stond aangegeven.  In de praktijk hebben we 2 of 3 keer een mondkapje op gehad voornamelijk in tank stations langs de snelweg en verder werden we aan tafel bedient door personeel dat een mondkapje op had, of het mondkapje aan 1 oor had hangen of helemaal geen mondkapje op had.  Het straatbeeld qua mondkapjes?........ Rijdend van Noord naar Zuid, Grenoble naar Monaco werd de dekking mondkapjes per graad Celsius hoger een 10% minder (Noord Alpen zeg 30% met een mondkapje, richting Middellandse zee een enkeling. Wel overal instructies op deuren, muren en vloeren, maar daar werd zeer relaxed mee omgegaan.  Omdat Covid nog niet bij Penguins is vastgesteld, hadden wij daar wel vrede mee......  Dan de rust...... ongelofelijk zo weinig verkeer, zeker de eerste 5 dagen waren surrealisties.  Bedenk half juni in Frankrijk...... Tolpoortjes – kies maar een lege uit, beroemde Col – bergop 2 fietsers, 1 camper en 1 auto en bergaf 20 kilometer zonder enig ander verkeer......  Voor wie een Henk-jannetje had (ongewild in blinde bocht op verkeerde weghelft), geen zorgen want de kans dat er wat van de andere kant zou aankomebn was wel heeeeeel klein.  Ook in de hotels, behoudens de laatste in de Vercors, weinig (allen wij zessen) tot 1 of 2 andere gasten.

Wat valt er naast deze prachtige ervaring nog op te merken?........ ja de discussie tijdens de nabespreking / evalutie op de laatste avond dat we nog met 6 waren.............  
Om te beginnen is er vanzelfsprekend veel waardering voor Onno onze vaste routeerder – hier gaat ongelofelijk veel tijd inzitten en thuis vanachter de PC is natuurlijk niet alles 100% goed in te schatten............  

Hier volgt een (natuurlijk) beetje ‘gekleurde’ samenvatting van de discussie (maar daar kijkt de oplettende lezer hopelijk wel doorheen, het is uiteindelijk de correspondent maar);

• het is leuker om met een zo groot mogelijke groep op pad te gaan (we waren in principe voor de 2020 tour met 8 waar na de Covid uitbraak 6 van overbleven)
• onze insteek moet worden om-gedacht, de route moet samen en voor iedereen goed te rijden zijn en voor de speciale viriele en niet uit te putten Penguins kan er nog een extra lusje(s) aan vast worden geplakt ;-)

...... hoe mooi is dit!!

Col de la Bonette

• voor de lol die we tijdens de tour dagelijks beleven maken bochten 9000 tot 12000 van die dag het verschil niet meer (Luc had hier een geweldige vertelling over, iets over een goed opgebouwd concert)

• voor zover de omgeving en de route dit toelaten, de vaak verrassende geiten-paden (witte weggetjes) afwisselen met lopende wegen om zo de concentratie en motivatie te prikkelen

• als er op de route (of in de buurt van de route) iets anders te ondernemen valt..... dan doen met z’n allen!  - Michel (wel de meest eigenwijze Penguin) is 28 kilometer op- en neer naar de Middellandse zee en Monaco gereden (deel circuit gedaan, o.a. tunnel en zwembad) en was persoonlijk blij dit (voor de afwisseling) gedaan te hebben - vaker geweest maar nooit op 2 wielen ;-)

Het weer............ in de dagen voorafgaand aan de tour werd er voor de Alpen op onze route diverse dagen een beetje tot gemiddeld veel regen voorspelt.  Maar zoals we al vaak hebben meegemaakt viel dat allemaal reuze mee!  Behoudens 1 ochtend in de nattigheid was het half tot lichtbewolkt en temperaturen van een graad of 5 op >2500 meter tot tegen de 25 in de dalen.  Prima prima motorweer derhalve – we hebben er zeer van genoten!

Tsjaa....... wat moet je ervan zeggen.............. THÉ!!!!!

De thuisreis voor Luc en Jacob vond op zaterdagmorgen plaats en beiden kwamen op eigen kiel  ongeschonden in Nederland aan.

Trots...... en op vaderdag thuis!!!

De resterende 4 hadden nog een prachtige etappe vol herkenningen door de Vercors voor de wielen.  Wat een prachtig land is Frankrijk toch als het niet te druk is met Fransen (en toeristen wat dat betreft) – de kloven, vergezichten, ruige kammen, balkonweggetjes................  een fantastische dag beleeft!!!

Ons hotel de laatste avond bleek een redelijk luxe motorhotel alwaar diverse groepen hadden gereserveerd waaronder  Fransen, Duitsers en 2 groepen Belgen.

Tijdens het 'anlege-biertje' staan we ook de motoren van de andere bikers te bekijken en is Jan gecharmeerd van een nieuwe Ducati ??? met een aparte rood-witte kleurstelling.

Anlege-bier en gay-biker gespot.............

........... Jan heeft door dat ie sjans heeft..........

Nog geen 3 seconden later staat de trotse Duitse eigenaar ernaast om honderd uit te vertellen over zijn nog geen 1000 kilometer oude stuk-gaat-ie.  Terwijl ik naar de man kijk zie ik overduidelijk dat hij 'van het andere walletje' eet EN kennelijk zeer gecharmeerd is van Jan ( ).  Als we later de samenstelling van dit Duitse gezelschap zien word nog meer duidelijk....... Hij eet van 2 walletjes met in het gezelschap een omgebouwd Thai-poppetje......

Mooi weer dus gezellig met z’n allen buiten het menutje gegeten met (alweer) een mooie wijn erbij.  Toen het later die avond begon af te koelen en Onno te piepen dat het ijskoud was, gingen we voor nog 1 (!) afzakkertje in de hotelbar..........  wat (natuurlijk?) niet lukte omdat we daar met 3 Belgen van tussen de 50 en 65 in gesprek raakten die al 10 jaar elk jaar vanuit dit hotel tochten rijden.  Onze evaluatie-conclusies kwamen ook ter sprake en ook de Belgen hadden hier een goede mening over (max 300 km/dag).  Na nog een rondje over-en-weer werd het echt bedtijd 08:00u scherp ontbijt en en-route voor 1150 km (Enkhuizen).  De volgende dag (gelukkig) redelijk fris aan de start en na 4 probleemloze stints met tankbeurten tussendoor binnen 10,5 uur naar huis gereden.

....... bijna thuis...........

What is next? Mogelijk een najaars-tour (maar dan hopelijk 1 zonder elke dag 2 uur in het donker en regen te moeten rijden) en natuurlijk de 2021 voorjaars-tour!  Diverse bestemmingen voor de volgende voorjaarstoer zijn geroepen, waarbij Schotland of Wales en Ierland veel werden genoemd........  We gaan het beleven – nieuwe enquette om de bestemming te bepalen waar de meeste Penguins graag heen zouden willen?.......  Aan de 2020 evaluatie te zien lijkt het belangrijker om met een zo groot mogelijke groep te zijn dan wat de uiteindelijke bestemming is.....................

Kado voor de moeite van Jan (een perfecte fles Genepi)

Kado voor de moeite van Onno (een Gentleman Penguin mascotte)

Tot zover, tot de volgende!

En zoals het de WINZ inkoop betaamd...... de shirts waren niet op tijd,
maar er is er 1 voor alle Penguins!!