Door: onze speciale verslaglegger Henk-jan
Donderdag 2 November, de trip is begonnen en ik heb het leuke liedje Suikerbossie van Stef Bos in mijn hoofd met “Ik laat het noorden achter mij. De lage vlakte achter mij........”
Een rugzak met goede bezorgde raad mee van thuis, want het is tenslotte.........
code oranje!
Alles afgedaan met “Harde wind schuin op de kop dus niets aan de hand”.
Fijn op de motorfiets en goede vrienden op pad wat wil een man nog meer!
Op naar Maastricht het begin punt van de vijf landen najaarstour 2023.
De Flyer was weer een echte smaakmaker en weer perfect in elkaar gedraaid door… expedition unlimited… spider tours… hoofd penquin en voor-rijder Onno. Een welverdiende titel en al zo lang onmisbaar voor onze ritten.
Hotel In den Hoof te Maastricht voelt al een beetje als thuis komen en grappig genoeg kwam iedereen (behalve mijn room mate Marcel die waarschijnlijk “effuh moes pissuh”) tegelijk aan.
De dagen erna waren vooral natte kilometers door het prachtige heuvellandschap met gelukkig nog steeds mooie herfst kleuren.
Precies wat we allemaal willen lekker lang rijden, op zijn tijd een uitdagend slippertje, fijne bochten en vooral.........
“kouwe kloten” voor de minderheid zonder buddy verwarming……. Of elektrische body warmers……. Of elektrische handvat verwarming ….. Of elektrisch verwarmde handschoenen…..
Als we daar over nadenken weet ik niet of we de geuzennaam “Penquins” nog waardig zijn onderhand.
Zondag als afsluiter weer in Vianden bij de Kruisin-gaatjes op visite waar Opa Kruisinga nog even controleerde of we op het hoofdkantoor werkten in Den Helder en Chris ook kenden.
Ja die kennen we wel, het ging goed met hem maar was erg druk met het verbouwen van een appartement. Fijn dat zijn gezondheid weer helemaal op peil is............
Maandag 6 November was er zoals altijd voor de terug reis ook weer een korte kronkel route tot de lunch voorbereid waarna ieder zijn eigen weegs naar huis vervolgde.
Ik ging (ook traditioneel) direct in de ochtend de snelste weg naar Franeker om daarna door te reizen naar Kassel.
Ook die ochtend had ik weer een liedje in mijn hoofd “Als een wals stoom ik door en WoW die mijn pad kruist” van Henk Wijngaard.
Iedereen keert gelukkig en vol motorindrukken huiswaarts, klaar om de lange winter door te komen..........
Ik kijk al uit naar de voorjaarsrit in 2024.
